Aller au contenu

Pentekôsta

Avy amin'i Wikipedia
Ny Pentekôsta, sary nataon' i Pierre Reymond, taona 1522.

Ny Pentekôsta na Pentekôty dia fety kristiana ahatsiarovana sy ankalazana ny nidinan' ny Fanahy Masina tamin' ny Apôstôly tamin' ny faha-50 andro aorian' ny nitsanganan' i Jesoa tamin' ny maty. Amin' ny Alahady fahafito aorian' ny Paska na Paka no anatanterahana azy. Io fety io no mamarana ny vanim-potoan' ny Paska.

Fiforonan-teny

[hanova | hanova ny fango]

Ny teny hoe Pentekôsta na Pantekôty dia avy amin' ny teny grika hoe Πεντηκοστή / Pentēkostē, izay midika hoe "fahadimampolo", izay fanafohezana ny andian-teny hoe πεντηκοστὴ ἡμέρα / pentêkostề hêméra, izay midika hoe "andro fahadimampolo". Manondro ny fety jiosy atao hoe Shavuot, izay ankalazaina amin' ny andro fahadimampolo aorian' ny Paska, io teny io. Antsoina hoe "Fetin' ny Herinandro (maro)" sy "Fetin' ny 50 andro" koa io fety io amin' ny lovam-pampianaran' ny raby.

Mampiasa ny teny hoe Πεντηκοστή / Pentēkostē ny Baiboly jiosy amin' ny teny grika atao hoe Fandikan-tenin' ny Fitopolo (na Septoajinta, Septante) hanondroana ny "Fetin' ny Pentekôsta" ka indroa no anaovany izany; ao amin' ny Bokin' i Tôbia sy ny Boky faharoan' ny Makabeo, izay samy anisan' ny boky deoterôkanônika ao amin' ny Baiboly katôlika fa apôkrifa kosa ho an' ny Prôtestanta sy ho an' ny jodaisma. Hita ao amin’ ny Septoajinta, izay anisan’ ny anarana ilazana ny Fetin’ ny Herinandro, ny teny hoe Pentekôsta.

Nampiasa io teny io amin' ny hevitra roa hafa koa ny mpandika tenin' ny Septoajinta: mba hilazana ny taon-jobily (Levitikôsy 25:10) izay miseho isaky ny taona faha-50, ary ao amin' ny andalana maro momba ny fandaharam-potoana izay ampiasana azy hilazana filaharana. Nampiasaina koa io teny io tao amin' ny literatioran' ny jodaisma helenistika nataon' i Filôna avy any Aleksandria sy nataon' i Flavio Jôsefa.

Ny teny hoe Pentekôsta na Pentekôty dia mampahatsiahy ny nilatsahan' ny Fanahy Masina tamin' ny Apôstôly sy ny mpianatra hafa koa tamin' ny andro fahadimampolo taorian' ny nitsanganan' i Jesoa tamin' ny maty, araka ny voasoratra ao amin' ny Asan' ny Apôstôly ao amin' ny Baiboly kristiana.

Ny fety jiosy mifanandrify amin' ny Pentekôsta

[hanova | hanova ny fango]

Ny fankalazana ny Pentekôsta na Pentekôty dia avy amin' ny fety jiosy atao hoe Shavuot (hebreo: שבועות) izay midika hoe "herinandro (maro)", izany hoe fetin' ny herinandro, izay tandreman' ny Jiosy araka ny voasoratra ao amin' ny Bokin' ny Eksôdôsy sy ao amin' ny Bokin' ny Nomery ao amin' ny Baiboly hebreo na ny Testamenta Taloha (Eks. 23:16-17; 34:26; Nom. 28:26).

16 Ary tandremo koa ny andro firavoravoana amin' ny fijinjana ny voaloham-bokatry ny asanao, izay nafafinao tany an-tsaha, sy ny andro firavoravoana amin' ny fanangonana amin' ny faran' ny taona, raha manangona ny vokatry ny asanao avy any an-tsaha ianao. 17 Dia intelo isan-kerintaona no hisehoan' ny lehilahy rehetra aminareo eo anatrehan' i Jehovah Tompo. (Eksôdôsy. 23:16-17–Ny Baiboly)

26 Ny santatra amin' ny voaloham-bokatry ny taninao dia haterinao ho ao an-tranon' i Jehovah Andriamanitrao. Aza mahandro zanak' osy amin' ny rononon-dreniny. (Eksôdôsy 34:26– Ny Baiboly)

26 Ary amin' ny andro fanaterana ny voaloham-bokatra, raha manatitra fanatitra hohanina vaovao ho an' i Jehovah ianareo, rehefa afaka ireo herinandronareo, dia hisy fivoriana masina ho anareo; aza manao tao-zavatra akory (Nomery 28:26–Ny Baiboly)

Datin' ny Pentekôsta

[hanova | hanova ny fango]

Ankalazaina amin' ny Alahady fahafito (andro faha-49) aorian' ny Alahadin' ny Paska ny Pentekôsta, ka miovaova sahala amin' ny datin' ny Paska ny daty anatanterahana azy. Tsy maintsy amin' ny Alahady anelanelan' ny 10 Mey sy 13 Jona ny datin' ny Pentekôsta. Mitohy amin' ny Alatsinainin' ny Pentekôsta izany any amin' ny firenena sasany.

Taona Kristianisma tandrefana Kristianisma tatsinanana
2002 19 Mey 23 Jona
2003 8 Jona 15 Jona
2004 30 Mey
2005 15 Mey 19 Jona
2006 4 Jona 11 Jona
2007 27 Mey
2008 11 Mey 15 Jona
2009 31 Mey 7 Jona
2010 23 Mey
2011 12 Jona
2012 27 Mey 3 Jona
2013 19 Mey 23 Jona
2014 8 Jona
2015 24 Mey 31 Mey
2016 15 Mey 19 Jona
2017 4 Jona
2018 20 Mey 27 Mey
2019 9 giugno 16 Jona
2020 31 Mey 7 Jona
2021 23 Mey 20 Jona
2022 5 giugno 12 Jona
2023 28 Mey 4 Jona
2024 19 Mey 23 Jona
2025 8 Jona

Tantaran' ny Pentekôsta

[hanova | hanova ny fango]

Avy amin' ny fety jiosy

[hanova | hanova ny fango]

Ao amin' ny tetiandro hebreo dia mizotra ao anatin' ny "fito herinandro feno" na dimampolo andro hatramin’ ny ampitson’ ny Shabbat (Sabata) (Eks. 33:16), aorian’ ny fetin’ ny Paska jiosy (Pesakh) ilay fety atao hoe Shavuot. Izany no anaovana azy amin’ ny teny hebreo hoe שבועות / Shavuot izay adika hoe “Fetin' ny Herinandro” (maro ny "herinandro" eto) sy amin' ny teny grika hoe πεντηκοστos / Pentekostos izay adika hoe "Fahadimampolo" teo amin' ny Jiosy manana kolontsaina grika. Araka ny voalaza ao amin' ny Levitikôsy izany (Lev. 23:16).

Avy amin’ ny fetin’ ny fijinjana izay niova tsikelikely ho fankalazana ny Fanekem-pihavanana natao tao Sinay teo amin’ Andriamanitra sy i Mosesy na Môizy sady fanorenana ny Lalàn' i Mosesy na Lalàn' i Môizy izany[1]. Vokatry ny faharavan’ ny Tempolin' i Jerosalema tamin' ny taona 70 izany fiovan' ny anton' ny fety izany, satria ao amin’ ny Tempoly no tokony hanaterana ny fanatitra (ny vokatry ny fambolena).

Tamin’ ny fiandohan’ ny taonjato voalohany dia nanjary anisan' ny fetin’ ny fivahiniana masina isan-taona ny Shavuot, indrindra ho an' ny Jiosy manana kolontsaina grika sy ho an' ny sekta jiosy sasany. Tamin' ny taonjato faha-2 vao nampiraisin' ny mpanaraka ny fampianaran' ny Fariseo ny fetin' ny fijinjana sy ny fahatsiarovana ny Lalàna nomena tao Sinay na Sinaia[2].

Ny filazan' ny Evanjely

[hanova | hanova ny fango]

Ny Asan' ny Apôstôly dia mametraka mazava amin’ io fety jiosy io ny tantaran’ ny Apôstôly voalohany izay nahazo ny Fanahy Masina sy ny tsindrimandrin’ Andriamanitra tao amin’ ny efitrano ambony (ilay niarahan’ i Jesoa nisakafo farany tamin’ ny mpianany) tao Jerosalema: nisy "lela mitarehin' afo" teo ambonin' ny Apôstôly tsirairay, izay manambara ny fahatongavan' ny Fanahy Masina nahatonga azy ireo hiteny amin' ny fiteny maro hafa ankoatry ny fiteny galileana[3].

1 Ary nony tonga ny Andro Pentekosta, dia teo amin' ny fitoerana iray izy rehetra. 2 Ary nisy feo tonga tampoka avy tany an-danitra, toy ny rivotra mahery mifofofofo, ka nanenika ilay trano niangonany. 3 Ary nisy lela maro mitarehin' afo niseho taminy, izay nizarazara; ary nipetraka tamin' izy rehetra isan-olona izany. 4 Ary samy feno ny Fanahy Masina izy rehetra, ka dia niteny tamin' ny fiteny maro samy hafa, araka ny nampitenenan' ny Fanahy Masina azy. (Asa 2:1-4 –Ny Baiboly)

Maneho ny Feon' Andriamanitra ny lela mitarehin' afo, araka ny lovantsofina jiosy ny amin' ilay fanambaràn-tenan' Andriamanitra tao Sinay na Sinaia izay heverina fa mitovy amin' izany zava-nitranga izany. Mandika sady maneho ny Pentekôsta na Pentekôty ho fandraisana ny fanomezam-pahasoavan’ ny fahaizana fiteny maro, izay ahafahana mitondra ny hafatry ny famonjena ny olona rehetra any amin’ ny faran’ ny tany, ny lovantsofina kristiana[4], araka ny ambaran' ny fiavian' ny vavolombelon’ ilay zava-nitranga, any am-pielezana jiosy (Asa 2:5-11). Nanarakaraka ny fiakaran' i Jesoa any an-danitra izay tantaraina ao amin’ ireo Evanjelin' i Joany sy ny Evanjelin' i Lioka sy ny Evanjelin' i Marka ary ny Asan’ ny Apôstôly ny fidinan' ny Fanahy Masina.

Araka ny voasoratra ao amin' ny Asan' ny Apôstôly, ireo izay nilatsahan' ny Fanahy Masina no hampiely ny Vaovao Mahafaly: nahatonga Jiosy miisa 3 000 mpivavaka hatao batisa ny lahatenin' ny apôstôly Petera na Piera tamin' izany fotoana izany[5] (Asa 2:41).

Ny Evanjelin' i Joany ihany no mitatitra fa nandritra ny sakafo farany niarahan' i Jesoa na Jesosy tamin' ny mpianany izay notanterahiny ny omalin' ny andro namonoana azy, i Jesoa dia nilaza mialoha tamin’ ireo mpianany ny hiavian' ny Parakleto (avy amin' ny teny grika hoe: παράκλητος / Parakletos sy latina: Paracletus, izay midika hoe "Mpampionona" na "Mpananatra" na "Mpisolovava") (Joa. 14:15-31). Tsy miresaka ny amin' izany ny Evanjely sinôptika telo (Matio sy Marka ary Lioka).

Fety kristiana

[hanova | hanova ny fango]

Efa notanterahin' ny Kristiana tamin' ny taonjato faha-2 ny fankalazana ny fetin' ny 50 andro nefa tsy tamin' ny fiangonana rehetra. Tamin' ny taonjato faha-4 vao natao fety raikitra ny Pentekôsta ary tamin' ny fiafaran’ izany fe-potoana dimampolo andro izany no nanaovana azy[6]. Ny Kristiana tao Rôma sy tao Milano (any Italia ankehitriny) tamin' ny taona 380 dia fantatra fa nankalaza izany[7].

Taty aoriana, tamin' ny taonjato faha-20 dia niseho ny Pentekôtisma, izay firehana prôtestanta ara-pilazantsara manome lanja manokana ny fanomezam-pahasoavan' ny Fanahy Masina, sahala amin' izay niseho tamin' ny Apôstôly sy ny mpino hafa koa izay niangona tamin' ny andron' ny Pentekôsta.

Hevitr' ilay fankalazana

[hanova | hanova ny fango]

Ho an' ny Kristiana mino ny Trinite dia fotoana manokana ankalazana ny Fanahy Masina, amin' ny maha persôna fahatelon' ny Trinite azy, ny fetin' ny Pentekôsta na Pentekôty. Amin' izany dia angatahana amin' Andriamanitra ny hanomezany ny Fanahy Masina ny vavaka atao[8]. Ahatsiarovana koa ny nanombohana nitory ny Vaovao Mahafaly sy ny fiorenan' ny Fiangonana kristiana voalohany ny Pentekôsta[9].

Jereo koa

[hanova | hanova ny fango]

Rohy ivelany

[hanova | hanova ny fango]
  1. Marie Françoise Baslez, Bible et Histoire, éd. Gallimard, coll. Folio Histoire, 2003, p. 219-243
  2. Hugues Cousin, Le récit de Pentecôte (Actes 2,1-13), supplément au Cahier Évangile no 124, éd. du Cerf, 2003, article en ligne.
  3. Philippe Rouillard, Les Fêtes chrétiennes en Occident, p. 103.  
  4. Marie Françoise Baslez, Bible et Histoire, éd. Gallimard, coll. Folio Histoire, 2003, p. 219-243.
  5. Philippe Rouillard, Les Fêtes chrétiennes en Occident, p. 104-105.
  6. Simon Claude Mimouni et Pierre Maraval, Le christianisme des origines à Constantin, éd. P.U.F., coll. Nouvelle Clio, 2006, p. 448.
  7. Philippe Rouillard, Les Fêtes chrétiennes en Occident, p. 104
  8. Philippe Rouillard, Les Fêtes chrétiennes en Occident, p. 105-106.
  9. Philippe Rouillard, Les Fêtes chrétiennes en Occident, p. 105.