Môrmônisma

Avy amin'i Wikipedia
(tonga teto avy amin'ny Teôlôjian' ny môrmônisma)
Ny Bokin' i Mômôna, amin' ny teny anglisy

Ny môrmônisma dia ny foto-pampianaran' ny Fiangonan' i Jesoa Kristy ho an' ny Olomasin' ny Andro Farany. Izany foto-pampianarana izany dia ahitana ny Teti-pamonjena izay misy vondron-dalàna voalamina, ôrdônansa mandrakizay, ireo lalàna ireo no rafitra entin' Andriamanitra mitantana ny fanjakany. Ny Olomasin' ny Andro Farany dia mino ny fisian' ny Teti-pamonjena izay ahafahan' ny olona mendrika hiverina eo anatrehan' Andriamanitra. Atao hoe "Filazantsaran' i Jesoa Kristy" ny teôlôjian' ny Fiangonan' i Jesoa Kristy ho an' ny Olomasin' ny Andro Farany. Fampianarana avy amin' ny fanambaràn' i Jesoa Kristy izay miendrika firafetan-dalàna sy didy mandrakizay izany ka ny olona manaraka an-tsakany sy an-davany an' izany dia mahazo antoka fa hiditra eo amin' ny fanatrehan' Andriamanitra. Ireo lalàna sy didy ireo no lamim-pitondrana ao amin' ny fanjakan' Andriamanitra. Ho voavonjy avokoa ao amin' ny Fanjakam-boninahitra ny olona rehetra fa tsy voatery ho ao amin' ny Fanjakan' ny Lanitra.

Ny olombelona[hanova | hanova ny fango]

Ny fiainana miaraka amin' Andriamanitra talohan' ny feteza-maty[hanova | hanova ny fango]

Ny olombelona rehetra dia voafidy avy ao amin'ny fiainana talohan' ny feteza-maty mba hotonga ety an-tany sy mba hanandrana ny fiainan' ny vatana ara-nofo sy taolana ary mba hahazo ny hatsaran-toetra kristiana alohan' ny hiverenany eo anatrehan' Andriamanitra.

Ny tapany tsy mety maty amin' ny olombelona, izany hoe ny fanahiny, dia naterak' Andriamanitra Ray. Zanak' Andriamanitra ara-bakiteny ny olombelona sady notezainy mandra-pahalehibeny tao amin' ny fitoerana mandrakizain' ny Ray alohan' ny hiaviany tety an-tany miaraka amin' ny vatana mety maty azo tsapain-tanana.

Ny Famoronana dia nahafahan' ny fahalavoan' ny olombelona hitranga, dia ny Fahalavoana izay ilaina amin' ny fanatanterahana ny fanavotana nataon' i Jesoa Kristy.

Mandao ny fanatrehan' Andriamanitra[hanova | hanova ny fango]

Ny Fahalavoan' i Adama sy i Eva dia dingana tsy maintsy nilaina amin' ny fahaterahan' ny zanaky ny fanahin' ny Ray. Raha tsy teo io dingana io dia tsy ho nanan-taranaka i Adama sy i Eva ary tsy ho nahalala ny tsara sy ny ratsy na koa ny atao hoe fiainana mandrakizay any aoriana, araka ny voasoratra ao amin'ny Bokin' i Nefia (2Nefia 2.22-25). Tsy zava-dratsy ny fahalavoan' i Adama sy i Eva.

Mifandray amin' Andriamanitra[hanova | hanova ny fango]

Ny vavaka sy ny fampianaran' ny mpaminany ary ny fandinihana ny Soratra Masina no hahafahana mifandray amin' Andriamanitra.

Fiezahan' ny Olomasina ho amin' ny tonga lafatra hatrany[hanova | hanova ny fango]

Izany dia tanterahina amin' ny alalan' ny fanajana ny andron' ny Sabata, ny lalàn' ny fahadiovana (tsy fanaovana firaisana ara-nofo alohan' ny fanambadiana sy fanajana ny vady), ny fandoavana ny ampahafolon-karena, ny fifadian-kanina, ny asa sy andraikitra manokana, ny Tenin' ny Fahendrena (tsy fifohana sigara na fikisohana paraky, tsy fisotroana zavatra misy alikôla sy kafe ary dite na zava-mahadomelina hafa), ny fanatanterahana asa anirahana (misiona), ny fanajana ny didy hahafahana mihatongalafatra hatrany ao amin' ny fahendrena kristiana.

Ny fianakaviana mandrakizay[hanova | hanova ny fango]

Manatratra ny fanandratana ny voninahitra, izany hoe ny fitohizan' ny fiainana, ny Olomasin' ny Andro Farany, ka izany dia mila ny hahazoana ny sakramentan' ny fanambadiana mandrakizay ao amin' ny Tempoly. Noho izany ny mpivady dia tsy maintsy voatombo-kase mandrakizay sady ny zanaka koa voatombo-kase amin' ireo ray aman-dreniny.

Ny asa ao amin' ny Tempoly sy ny tantaran' ny fianakaviana[hanova | hanova ny fango]

Ampianarina ny Filazantsara indray ireo izay efa maty any amin' ny tontolon' ny fanahy, ka ao izy ireo dia manan-tsafidy malalaka hanaiky na handà ny sakramenta tanterahina ho azy ireo eto amin' izao fiainana izao. Ireo sakramenta ireo, izay asam-pamonjena hoan'ny maty, dia tanterahin' ny mpivavaka mendrika ao an-tempoly amin' ny alalan' ny fisoloan-tena. Ny Olomasin' ny Andro Farany dia manao fikarohana ny tetiarany (ireo nitaranaka azy) mba hahalala ny anarana sy ny andro nahaterahan'ireo razambeny amin' izay ireo sakramenta na ôrdônansa (batisa, fanamafisana ny finoana, ny fanokana amin' ny asa, ny fanomezana, ny fanambadiana, ny fanombohan-kase eo amin' ny ray aman-dreny sy ny zanaka) dia hotanterahina ho azy ireo.

Ny fiainanana aorian' ny fahafatesana[hanova | hanova ny fango]

Ny tontolon' ny fanahy aorian'ny fiainana eto ambonin' ny tany dia toeram-piandrasan' ny fanahin' ny olona eo anelanelan' ny fahafatesana sy ny fitsanganan-ko velona. Misy fizaràna miavaka tsara izany: ny paradisa izay andraisana ireo nanaiky ny Filazantsara (na Evanjely); ary ny fonjan' ny fanahy izay andraisana ireo izay tsy nanoa ny Filazantsara na izay tsy nanaiky azy nandritra ny fiainany tety an-tany na izay tsy mba nandre izany akory. Ny Filazantsara dia ampianarina ao amin' io fonjan' ny fanahy io ary ireo izay manaiky ny sakramentan' ny batisa tanterahina ho azy ireo ao amin' ny Tempoly dia hankany am-paradisa. Ireo sakramenta ireo, izay asam-panavotana ho an'ny maty, dia tanterahina amin' ny alalan' ny fisoloan-tena ataon' ny velona.

Ny fitsanganan-ko velona ho an' ny rehetra dia fitsanganan' ny olona tsirairay amin' ny maty alohan' ny hitondrana azy eo anatrehan' Andriamanitra hotsaraina. Ny fitsarana farany dia iheverana an' ilay olona manontolo (fahalalana, asa natao, teny, hevitra, faniriana, fieken-keloka).

Misy ny fanomezana dingam-pisondrotam-boninahitra: amin' ny fitsarana ny olona tsirairay dia omena ny iray amin' ireo dingam-boninahitra telo ireo, arakaraka ny safidiny tao amin'ny fotoana nahamety maty azy (eto an-tany) sy any an-koatra. Ireto ireo dingana na ambaratongam-boninahitra ireo: telestialy sy terestrialy ary selestialy. Teny am-panoharana ireo.

Ny amin' Andriamanitra[hanova | hanova ny fango]

Hafa tsy tahaka ny an' ny fiangonana katôlika sy ôrtôdôksa ary prôtestanta ny fiheverany an' Andriamanitra Ray sy Zanaka ary ny Fanahy Masina. Ny Ray sy ny Zanaka ary ny Fanahy Masina izay lazainy fa samy Andriamanitra.

Ao amin' ny Olomasin' ny Andro Farany dia ny Ray no matetika atao hoe Andriamanitra. Mifanahaka ny Ray sy ny Zanaka (Jaona 14.6-7). Andriamanitra no mpanapaka izao rehetra izao. Mitoetra any an-danitra Andriamanitra (Fotopampianarana sy Fanekempihavanana 20.17).

Ao amin' ny teôlôjia môrmôna, Andriamanitra Ray sy i Jesoa Kristy Zanany ary ny Fanahy Masina dia zavatra telo miavaka tsara sady misaraka ara-batana tsara nefa miray tanteraka raha ny amin' ny tanjona hamonjena ny olombelona no heverina.

I Jesoa Kristy[hanova | hanova ny fango]

Ilay Voalohan-teraka tao amin' ireo zanaka fanahy[hanova | hanova ny fango]

Tamin' ny dinidinika tao an-danitra dia i Jehovah, izay tsy iza fa i Jesoa Kristy, ilay voalohan-teraka tao amin' ireo zanaka fanahy, dia vonona ka nidina tety an-tany hanolotra ny ainy hanaisotra ny fahotan' izao tontolo izao. Hoy izy ao amin' ny Bokin' i Mosesy: "Ray ô, hatao anie ny sitraponao ary anao mandrakizay ny voninahitra" (Mosesy 4.2).

I Losifera kosa dia te-hanery ireo zanaky ny Ray hanao ny sitrapon' izy Losifera. Rehefa nohenoin' Andriamanitra Ray ireo zanany roalahy dia hoy izy: "Halefako ilay voalohany" (Abrahama 3.27). Noho izany dia i Jesoa Kristy no voafidy ho Mpanavotra .

Zanany lahitokana kosa ao amin' ny nofo[hanova | hanova ny fango]

I Jesoa Kristy no ivon' ny teôlôjia môrmôna: ny fahaterahany, ny fiainany, ny sorom-panavotana nataony ary ny fitsanganany amin'ny maty. Ny sorom-panavotana nataon' i Jesoa Kristy dia trangan-javatra lehibe indrindra amin' ny tantaran' ny Zanak' olombelona. Noho i Kristy nanana fiainana tonga lafatra no nahatonga azy ho mendrika ny hanolotra ny ainy ho vidim-panavotana amin' ny fahotan' ny olombelona rehetra. Ny sorom-panafahana no nahatanteraka ny finoana an' i Kristy sy ny famonjena nataony.

Ny Olomasin' ny Andro Farany dia manambara fa i Jesoa no Voalohan-teraky ny Ray ao amin' ny fanahy fa Zanany lahitokana kosa ao amin' ny nofo. Izy no Kristy na Mesia, izany hoe ilay "Voahosotra". Izy ilay Andriamanitry ny Testamenta Taloha, dia i Jehovah izany (Fotopampianarana sy Fanekempihavanana 110.3-4) izay voalahatra mialoha ho amin' izany antso lehibe izany talohan' ny Famoronana izao tontolo izao. Izy no namorona ny Tany sy izay rehetra eo aminy, araka ny fitarihan'ny Ray. Naterak' i Maria tao Betlehema izy ary niaina tsy nisy fahotana sady nanatanteraka ny Fanesorana amin'ny fomba tongalafatra ny fahotan' ny olombelona rehetra tamin' ny fandatsahany ny rany sy tamin' ny nanolorany ny ainy teo amin' ny hazo fijaliana.

Nitsangan-ko velona izy mba hahazo antoka ny fitsanganan'ny olombelona rehetra amin'ny maty amin' ny farany. Tamin'ny alalan' ny vidim-panavotana nataony sy ny fitsanganany ho velona no hahafahan' izay mibebaka amin' ny fahotany sy mankato ny didin'Andriamanitra hiaina mandrakizay miaraka amin' i Jesoa sy amin' ny Ray.

Ny fiaviany indray dia ilaina amin' ny Famonjena[hanova | hanova ny fango]

Ny fiaviany eto amin' izao tontolo izao dia ilaina mba handovan' ny olombelona ny Famonjena, ary ny fiainany dia ohatra tongalafatra ho an' ny fomba fiainan' ny olombelona. Ny vavaka sy ny tso-drano ary ny sakramentan' ny asam-pisoronana dia atao amin' ny anarany.

I Jesoa Kristy no mpahary, mpamonjy ary Andriamanitry ny tany manontolo. Ho avy amin-kery sy voninahitra izy hanjaka eto an-tany mandritra ny arivo taona, ary amin' ny andro farany dia izy no ho mpisolovava rehefa hitsara ny olombelona rehetra Andriamanitra Ray (Guide des écritures, p. 107.).

Jereo koa[hanova | hanova ny fango]

Teôlôjia isam-piangonana