Kalifata Ôtômana
Ny Kalifata Ôtômana dia ny fitondran' ireo lohan' ny tarana-mpanjaka tiorka ôtômana tao amin' ny Empira Ôtômana izay nilazana azy ireo ho kalifan' ny finoana silamo tamin' ny tapany farany amin' ny Andro Antenatenany sy tamin' ny fiandohan' ny vanim-potoana môderina. Nandritra ny vanim-potoan' ny fiitaran' ny Empira Ôtômana, ny mpitondra ôtômana dia nitaky ho azy ny fahefan' ny kalifa taorian' ny fandresen' ny soltàna Selim I tamin' ny taona 1517 tao Ejipta nofehezin' ny Mameloka, izay nomena ny anaram-boninahitra hoe "Mpiaro ny Tanàna Masin' i Meka sy i Medina" ary nanamafy ny fitakian' ny Ôtômana ho kalifa tamin' ny taona 1517 tao amin' ny Tontolo Mozilmana. Amin' ny teny tiorka ôtômana dia atao hoe خلافت مقامى / hilâfet makamı, ara-bakiteny: "biraon' ny kalifa" izany kalifata izany.
Ny faharavan' ny Kalifata Ôtômana dia nitranga vokatry ny fahapotehan' ny fahefana miandalana izay nifandray amin' i Eorôpa Andrefana, sy vokatry ny fiafaran' ny fanjakana ôtômana noho ny fitsinjarana ny Empira Ôtômana nataon' ny Fikambanan' ny Firenena ho an' ireo firenena manana fanirahana ho mpiahy firenena hafa. I Abdulmejid II, ilay kalifa ôtômana farany, dia nitana ny maha kalifa azy nandritra ny roa taona taorian' ilay fitsinjarana, saingy tamin' ny fanavaozana laîka nataon' i Mustafa Kemal Pasha sy ny fanaovana sesitany ny fianakaviana imperialy Osmanoğlu avy any Torkia tamin' ny taona 1924, dia nofoanana ny sata maha kalifa azy. I Mustafa Kemal Pasha dia nanolotra ny kalifata ho an' i Ahmed Sharif as-Senussi, raha toa ka hipetraka ivelan' i Torkia izy; nolavin' i Senussi izay tolotra izany ary nanamafy ny fanohanany an' i Abdulmejid II izy.
Tamin' ny fananganana ny fikambanana Bektashi sy Mevlevi dia niroborobo ny fanakarana finoana silamo tsy manaraka ny ôrtôdôksia sy mampifangaro fivavahana ary mistika tahaka ny sofisma.