Ôfita

Ny Ôfita, izay antsoina koa hoe Ôfiana, dia hetsika gnôstika kristiana noresahin' i Hipôlito avy any Rôma (170–235) tamin' ny asasoratra very, atao hoe Syntagma ("fandaminana"). Amin' ny teny grika izy ireo dia atao hoe Ὀφιανοί / Ophianoi, avy amin' ny hoe ὄφις / ophis, izay midika hoe "bibilava".

Ankehitriny dia heverina fa ny fitantarana taty aoriana momba ny "Ôfita" nataon' i Pseodô-Tertoliano sy Filastrio ary i Epifaniôsy avy any Salamisy dia miankina amin' ny Syntagma nosoratan' i Hipôlito izay very. Azo inoana tsy tena anarana sekta voatondro mazava io anarana io fa noforonin' i Hipôlito mba hanondroana amin' ny ankapobeny ireo noheveriny ho fiheverana manodidina ny bibilava na menerana ao amin' ny Genesisy na ny an' i Mosesy. Ny hoe "Ôfita" no anarana nanondroan' ny heresiôlôga kristiana hatramin' i Ôrigenesy izany hetsika izany izay manankina ny finoany amin' ny tantaran' ny famoronana sy i Edena voalaza ao amin' ny Bokin' ny Genesisy, miaraka amin' ny anjara asan-demony nomena ny Demiorga, nefa koa amin' ny anjara asa manokana sy tsara nomena ny menarana ao amin' ny Bokin' ny Genesisy, amin' ny maha fitaovana tsy fidiny ho an' ny fanambaràna.

Ankoatra ny loharano miankina mivantana amin' i Hipôlito (Pseodô-Tertoliano sy Filastrio ary Epifaniôsy), dia i Ôrigenesy sy i Klemento avy any Aleksandria koa dia niresaka momba io vondrona io. Resahin' i Ireneo ao amin' ny Adversus Haereses (1:30) koa ilay vondrona.