Fanamaizinan-tsaina
Ny fanamaizinan-tsaina na ôbskorantisma, eo amin' ny sehatry ny filôzôfia, dia ny fomba fanao rehetra manohitra ny saina amin' ny alalan' ny fanehoana an-tsitrapo ny fahalalana amin' ny fomba sarotra azo sy tsy mazava ka mametra ny fanohizana fanadihadiana sy ny fahatakarana bebe kokoa momba ny lohahevitra iray. Ny fanamaizinan-tsaina dia toe-tsaina manohitra ny fanaparitahana ny fahalalana, na amin' ny sehatra inona na amin' ny sehatra inona. Manana heviny roa ny hoe "fanamaizinan-tsaina", ka ny iray ara-tantara ary ny iray hafa ara-tsaina: (1) ny famerana an-tsitrapo ny fahalalana - fanoherana ny fanaparitahana ny fahalalana; ary (2) fahamaizinana atao fanahy iniana - fomba fanoratra maizimaizina voamariky ny manjavozavo iniana atao.
Tamin' ny taonjato faha-18, ny filôzôfan' ny Fahazavana dia nampihatra ny teny hoe "mpanamaizin-tsaina" tamin' ny fahavalon' ny fahazavana ara-tsaina sy ny fanaparitahana malalaka ny fahalalana. Tamin' ny taonjato faha-19, tamin' ny fanavahana ireo karazana fanamaizinan-tsaina hita ao amin' ny metafizika sy ny teôlôjia, avy amin' ny fanamaizinan-tsaina saro-pantarina kokoa ao amin' ny filôzôfia manakiana nataon' i Immanuel Kant sy ny skeptikisma filôzôfika môderina, dia nilaza i Friedrich Nietzsche ao amin' ny bokiny mitondra ny lohateny hoe Menschliches, Allzumenschliches: Ein Buch für freie Geister: ("Zavatr' olombelona, zavatr' olombelona loatra; Boky ho an' ny fanahy afaka"): "Ny singa manan-danja amin' ny zavakanto maintin' ny fanamaizinan-tsaina dia tsy hoe te hanamaizina ny fahatakarantsika tsirairay, fa te hanamainty ny fomba fijerintsika an' izao tontolo izao, ary hanamaloka ny fiheverantsika ny fisiana."