Fahefana ny zava-drehetra

Ny fahefana ny zava-drehetra dia ny fananana hery sy fahefana tsy manam-petra sy tsy misy fiafarany. Atao hoe mahefa ny zava-drehetra na tsitoha ny manana izany toetra izany. Amin' ny ankapobeny, ny fivavahana mônôteista dia tsy mahafantatra zavatra mahefa ny zava-drehetra afa-tsy ny Andriamanitra ny fivavahany. Ao amin' ny filôzôfia ara-pivavahana mônôteista an' ny fivavahana abrahamika, ny fahefana ny zava-drehetra dia matetika tanisaina ho iray amin' ny toetr' Andriamanitra, miaraka amin' ny "fahalalana ny zava-drehetra", ny "fanatrehana amin' ny toerana rehetra", ary "hatsaran-tsitrapo tsy manam-petra".

Ny fisian' ireo toetra rehetra ireo ao amin' ny zavatra tokana dia niteraka adihevitra ara-teôlôjia lehibe, anisan' izany ny olana momba ny ratsy, izany hoe ny fanontaniana hoe nahoana ny andriamanitra toy izany no mamela ny fisian' ny ratsy. Ekena amin' ny filôzôfia sy ny siansa fa tsy azo takarina amin' ny fomba mahomby mihitsy ny fahefana ny zava-drehetra.

Izao ny soratra ao amin' ny Baiboly ahitana ny teny hoe "tsitoha":

"Ary nisy hoatra ny feon' olona maro be, sy tahaka ny firohondrohon' ny ranobe, ary sahala amin' ny fikotrokotroky ny kotro-baratra mafy, reko nanao hoe: Aleloia! fa ny Tompo Andriamanitsika tsitoha no manjaka." (Apôkalipsa 19:6, Ny Baiboly Masina)