Fifampizarana

« Hianareo no sakaizako, raha manao araka izay andidiako anareo. » (Jaona 15:14)

Raha mamaky ny Filazantsara araka an’i Jaona toko faha 15 isika, dia mahalala tsara fa Jesosy no miteny eto, ary izay itenenany dia ireo mpianany fahizay. Eo amin’ny andininy manaraka eo dia hitantsika ny fanomezan’i Jesosy zò vaovao ny mpianany : « Tsy hataoko hœ mpanompo intsony ianareo, fa ny mpanompo tsy mahalala izay ataon'ny tompony; fa efa nataoko hœ sakaiza ianareo, satria izay rehetra reko tamin'ny Raiko no nambarako taminareo. » (Jaona 15:15). Araka izany dia tena nidika ho zava-dehibe tamin’ny mpianatra ny filazàn’i Jesosy azy ireo ho sakaizany. Tena Tompo tokoa Jesosy, saingy izay mampiavaka Azy amin’ireo tompo hafa dia Izy manondrotra ny mpanompony ho eo amin’ny toeran’ny sakaiza. Raha mamaky ny Epistilin’i Jakoba isika dia mahita fa avy any anatin’ny olona ny « kara-panondro», amantarana fa mizaka ny zò-n’ny maha sakaizan’Andriamanitra azy izy : finoana izany. Hoy Jakoba, raha manazava izany, araka ny Testamenta Taloha izy : « "Ary Abrahama nino an'Andriamanitra, ka nisaina ho fahamarinany izany" (Gen. 25.6), ary natao hœ "Sakaizan'Andriamanitra" izy (Isa. 41.8). » (Jakoba 2:23). Tsy mila mameno antotan-taratasy, izay teho sakaizan’Andriamanitra, fa finoana irery ihany. Raha mijery ny konteksta akaiky isika dia hita fa ny fanarahana ny didim-pitiavana no fepetra maha sakaizan’i Jesosy ireo mpianatra. Tsy mifanipaka izany fa mifameno satria fiasan’ny finoana ny fitiavana, araka ny Epistily ho an’ny Galatiana, « Fa ao amin'i Kristy Jesosy dia tsy mahasoa na ny famorana na ny tsi-famorana, fa ny finoana izay miasa amin'ny fitiavana. » (Galatiana 5:6) . Raha tomorina akaiky izay maha sakaizan’i Jesosy ireo mpianatra dia noho ny finoana ao anaty ka miseho ety ivelany amin’ny alalan’ny fitiavana. Isika Krisitiana ankehitriny, voaantso ho sakaizan’i Jesosy - sady manana izany finoana ao anaty izany no sady miainana ny fitiavana izay azon’ny hafa “tsapai-tanana”. Tsy hiresaka firy ny amin’ny finoana ao anaty aho, raha mizara izay fahatsapàna voaraiko avy amin’ity andini-tSoratra Masina ity, fa hangala lesona vitsivitsy kosa ny amin’ny fitiavana izay tokony ho fiainan’ny Fiangonana Kristiana. Tsindrian’i Jesosy amin’ny tapany faharoa amin’ity andini-tSoratra Masina ity fa ny maha sakaizany dia ny fanaovana araka izay nandidiany: fitiavana izany. Izay zavatra hita sy tsapa amin’ny fiainana andavanandro, dia misy tokoa ny olona miavaka amin’ny mpiara-monina noho ny fahaizany maneho fitiavana, eny na dia tsy kristiana aza. Misy amin’izy ireny anefa fitiavana tsy araka ny didin’i Jesosy ka tsy ahafahana mamaritra azy ho sakaizan’ny Tompo – mitia izy satria samy manan-karena mitovy aminy ilay olona, mitia izy satria ambony firazànana tahaka azy ilay olona, mitia izy satria iray finoana aminy ilay olona, mitia izy satria iray firehana politika aminy ilay olona. Rehefa nolazain’i Jesosy hoe sakaizany dia foana ny fahasamihafana rehetra, ka mitia tsy misy efitrefitra intsony. Mino aho fa sarotra amin’ny sasany ny hanaiky hitovy laharana amin’ny hafa izay heveriny fa iva razana noho izy, na mahantra, na hafa firehana politika, na hafa finoana... Raha sakaizan’i Jesosy tokoa ny olona iray dia hitia ny hafa izy satria ny fitiavan’i Jesosy izay môdely arahiny dia fitiavana tsy misy fetra. Iainana, araka izany ny zò vaovao nametrahan’i Jesosy ny Fiangonana, amin’ny maha sakaizany azy. Raha izany no tanteraka dia mihena hatramin’ny antsasany ireo olana mianjady amin’ny fiarahamonina sy ny Firenena. Nahoana moa raha lazaina fa mihena hatramin’ny antsasany ? Raha jerena ny famahana olana eo amin’ny fiaraha-monina sy ny Firenena, araka ny lôjika, dia ny faneken’ny andaniny roa izay manana olana no fahombiazan’ny vahaolna aroso. Raha izaho, amin’ny maha Kristiana ahy ny miaina ny fitiavana tsy misy fepetra, araka ny maha sakaizan’i Jesosy ahy dia efa vita ny antsasa-dalana izay avy aty amiko fa ny anjaran’ny hafa no sisa. Midika izany fa manana anjara lehibe eo amin’ny manodidina antsika isika hampisy fifandraisana anjakan’ny fitiavana. Marihiko eto am-pamaranana anefa fa tsy zavatra ianarana sy tefitefena fotsiny amin’izao ny fitiavana, fa vokatry ny finoana an’i Jesosy Zanak’Andriamanitra, maty tamin’ny hazo fijaliana sy nitsangana tamin’ny maty ho fanandratany ny mino Azy ho sakaizany.