Fanamarinana (teôlôjia)
Ny fanamarinana, ao amin' ny teôlôjia kristiana fisehoan-javatra na dingana izay anaovana na anambaràna ny mpanota ho marina eo imason' Andriamanitra. Ny foto-pampianaran' ny fanamarinan' Andriamanitra ny olona dia milaza koa ny fitakiana hentitra ataon' Andriamanitra amin' ny olombelona sy ny famonjena feno omen' Andriamanitra ny olona izay tsy mahafeno izany fitakiana izany. Ny fanamarinana dia manambara fivadihan' ny fanamelohana ho fahasoavana, tamin' ny fahafatesan' i Jesoa Kristy amin' ny maha mpanavotra azy mba hanonitra ny fahotan' ny olombelona. Ivon' ny sôteriôlôjia ao amin' ny Baiboly kristiana ny fanamarinana.
Nanana anjara toerana lehibe nandritra ny Fanavaozana prôtestanta ny foto-pampianarana momba ny fanamarinana amin' ny alalan' ny finoana, fony nandinika indray ny maha zava-dehibe ny Soratra Masina tamin' ny famakiana ny Epistily ho an' ny Rômana, izay nosoratan' i Paoly i Martin Lotera, izay niahy ny amin' ny famonjena azy sy tsy afa-po tamin' ny valin-teny nomen' ny Eglizy.